(on)geplande zwangerschappen

Eén meisje op zestig wordt in Vlaanderen zwanger nog voor ze negentien is. Dat gebeurt meestal ongepland en dus onverwacht, waardoor ouders, opvoeders en jongeren een tienerzwangerschap als een probleem ervaren. Vooral laaggeschoolde meisjes kiezen op jongere leeftijd voor een baby. De school en het CLB (Centrum voor Leerlingbegeleiding) spelen in de opvang, begeleiding en doorverwijzing een belangrijke rol. Daarom verspreidt het onderwijsblad Klasse volgende week, in samenwerking met specialisten, een stappenplan (200.000 ex) voor leraren en studenten in de lerarenopleiding.

(On)gepland

Tienerzwangerschappen komen in alle studierichtingen evenveel voor. Laaggeschoolde meisjes voelen zich wel sneller klaar om moeder te worden. Zij kiezen beduidend minder voor abortus. Scholen signaleren zelfs dat het aantal bewuste tienerzwangerschappen in deze groep toeneemt. Deze leerlingen hebben vaak een vertekend beeld van de roze wolk met daarop de ideale baby. Leerlingbegeleiders plaatsen in deze context vraagtekens bij tv-programma’s over bevallingen. Hoe breng je Relationele en Seksuele Vorming dan effectief in de klas?
Door onder andere te praten over hoe je op het cruciale moment veilig vrijen ter sprake brengt: “Ik durfde niet te zeggen dat ik weer een pil vergeten was.”

Motivatie

Meer dan de helft van de tienermoeders zet een punt achter de schoolcarrière voor ze een diploma behalen. Veel leerling-mama’s grijpen het kindje aan om niet meer naar school te gaan. Vaak zijn dit leerlingen die ervoor ook al schoolmoe waren. Hoe probeer je deze leerlingen toch te motiveren? Door haar op school als leerling te benaderen, niet alleen als mama: eisen durven stellen, niet voor alles een uitzondering maken. Dat wekt wrevel op bij anderen en kan een sneeuwbaleffect in de hand werken.

”Wat zou jij doen?”

Meisjes die voor het behoud van de zwangerschap kiezen, kunnen meestal op steun en zorg van de school rekenen. Ongeveer 46 procent van de ongepland zwangere tienermeisjes kiest voor abortus. Zij blijven dikwijls onzichtbaar en moeten voelen dat de school hun keuze niet veroordeelt en dat ze er altijd terecht kunnen. Wat zeg je op de vraag “Wat zou jij in mijn plaats doen?”
De beslissing moet haar eigen weloverwogen keuze zijn. Alleen zo verkleinen de kansen op verwerkingsproblemen achteraf. Een opvoeder mag deze vraag dus niet beantwoorden, maar kan wel alle mogelijke scenario’s met het meisje aftasten